For the occasion, André van Zwieten wrote the following poem POSTUUM DEBUT

Er ruisen populieren langs de waterkant
Gemaaid gras op de smalle kavels ligt gekeerd
Een beeld zo mooi in jouw verhalen gestileerd
Ook die Langbroekenaren, in zichzelf gekeerd
spelen een hoofdrol of zijn soms een figurant

En blad na blad herlezend zie ik hoe frappant
je weerslag van het leven langs de wetering
als wolken in het water – de weerspiegeling
van die oerhollandse plafondbeschildering
Je schetst een ander oord, maar duidelijk verwant

Hoe moeizaam ben jij te ontdekken in dit land
De sporen die je naliet zijn gefragmenteerd
Een pomp hiernaast, een grafsteen honderd jaar verweerd
Je woonhuis, als congresgebouw geëxploiteerd
maar waar voel ik je geest, je warme schrijvershand?

Your grave, with Ivy Hedera once overgrown,
As covered by oblivion, most of us may
Be unaware of famous writers passed away
Your name is not your name, as some descendants say
To whom your wit and pun and spirit has been shown

Jouw werk, zo hoog geprezen aan de overkant
Waar kan het uit de boekenkast worden gehaald
Wie wil het lezen, onverdund en onvertaald
zonder in dat archaïsch taalgebruik verdwaald
en blijkt jouw schrift tegen veroudering bestand?

Interpreteren lezers hier in Nederland
filmische plotwendingen – slaan die jumpcuts aan
Een Heeresma avant la lettre opgestaan
Die romantiek en ruwheid waar komt dat vandaan
Wie wordt nieuwsgierig naar jou, late debutant?

Will this day prove to be – at last! – your perfect day
That from your grave in which you have been put to rest
Your spirit rises through the white bones of your chest
And frees itself in answer to some God’s request
To resurrect, as poets and religious say

Langbroek heeft Gerrit Achterberg voortgebracht
Joost Van der Poorten Schwartz, jij die hier hebt gewoond
Jou wordt als schrijver Maarten Maartens eer betoond,
een uit zijn stof herrezen schrijftalent beloond
Maar nu het boek: ‘Gods Gek’ – wanneer wordt dat verwacht?